dekompresja kręgosłupa

Dekompresja kręgosłupa, to nieinwazyjna alternatywa dla operacji chirurgicznych, która łagodzi dolegliwości bólowe kręgosłupa, niezależnie od stopnia nasilenia objawów.
Terapia łączy w sobie zaawansowaną terapię manualną z leczeniem bólu pleców bez stosowania leków.

Terapia polega na oddziaływaniu precyzyjnie ukierunkowanych sił dekompresyjnych na poszczególne stawy kręgosłupa. Siły dekompresyjne występują w formie automatycznych i kontrolowanych cykli. Prowadzi to do powiększenia przestrzeni międzykręgowych, zwiększenia perfuzji krwi z jednoczesną poprawą nawodnienia dysków i przywrócenia prawidłowej elastyczności stawu. Odpowiednie pozycjonowanie pozwala skierować siły dekompresyjne na uszkodzone segmenty ruchowe kręgosłupa, dzięki czemu terapia jest niezwykle precyzyjna i skupia się na obszarze objętym dysfunkcją. Wieloczęściowy stół z regulacją kątów umożliwia maksymalne spersonalizowanie terapii indywidualnie do potrzeb każdego pacjenta.

Dekompresja kręgosłupa to najlepsze rozwiązanie, m.in. w przypadku:
• zmian zwyrodnieniowych,
• przewlekły ból dolnego odcinka kręgosłupa,
• dyskopatia w odcinku szyjnym lub lędźwiowym,
• ból pleców kwalifikujący pacjenta do operacji kręgosłupa,
• skoliozy.

EFEKTY TERAPEUTYCZNE I WSKAZANIA

Mobilizacja stawów i dystrakcja: dystrakcja polega na mechanicznym oddaleniu od siebie dwóch powierzchni stawowych, co powoduje, że płyn maziowy wypełnia przestrzeń międzystawową. Powoduje to mniejsze tarcie, dzięki czemu ruchy są płynniejsze i bezbolesne.
Dystrakcja i powtarzające się ruchy mobilizacyjne stawów stymulują mechanoreceptory do:
• zwiększenia przepływu płynu maziowego,
• poprawy cyrkulacji krwi,
• znormalizowania elastyczności stawów.
Dekompresja kręgosłupa wykorzystuje powtarzalne siły dekompresyjne powodujące redukcję dolegliwości bólowych poprzez trakcję i mobilizację stawów oraz rozluźnienie i elongację tkanek miękkich, co w konsekwencji przyczynia się do przywrócenia prawidłowej postawy ciała.
Rozluźnienie i elongacja tkanek miękkich: poszerzenie przestrzeni międzykręgowych powoduje rozciąganie więzadła podłużnego przedniego i tylnego oraz więzadeł międzykręgowych. Rozluźnienie mięśni uzyskuje się poprzez: hamowanie neuronów ruchowych, stymulację narządów ścięgnistych.